२१ वर्षअघि प्रचण्डले एउटा सुन्दर सपना दिए । तर, आज उनी लाखौँ मान्छेको जिन्दगी बर्बाद 

पारेर महलमा बसिरहेका छन् । नेपालको अहिलेको कानुनमा एकजना मानिस मार्‍यो भने २०

 वर्ष जेल बस्नुपर्छ । प्रचण्डको आदेशमा १४ हजार माओवादी मारिए । सेना, पुलिस, कांग्रेस,

 एमालेलगायत गरी बीसौंँ हजार मारिए । हिसाब गर्नुहोस् त कति वर्ष जेल बस्नुपर्छ प्रचण्डले ? 

प्रचण्डले त राजनीतिक रूपमा धोखा मात्रै दिएका छैनन्, राजनीतिक हिसाबले बेइमानी र गद्धारी मात्रै गरेका छैनन्, लाखौँको सिउँदो पुछिएको छ । हजारौँको काख रित्याएका छन् । के प्रचण्ड प्रधानमन्त्री हुनकै लागि उनीहरूको जिन्दगी बर्बाद पारिएको हो ? प्रचण्डले आलिसान महलमा भव्य जिन्दगी बाँच्नका लागि उनीहरूलाई बिल्लीपाठ पारिएको हो ? हामीजस्ता युवाको जिन्दगीलाई अन्धकार बनाएका हुन् ? त्यो अधिकार छ प्रचण्डलाई ? यसकारण म त प्रचण्डलाई एउटा गम्भीर प्रकारको अपराधी भन्छु । एकदिन त्यो अपराधको कहालीलाग्दो दण्ड प्रचण्डलाई मिल्नेछ ।

||मुत्तक|| by khagendra adhikari

मुक्तक 

मध्य रात् मा आयौ फेरी झस्काएर गयौ,
निको भा को घाउ फेरी चस्काएर गयौ।। 
नछोउ भन्दै टाढा टाढा सर्दै थिए म,
तिमी आफै अँगालोमा मस्काएर गयौ।। 
रुँदै आयौ मेरो सामु जान्न फर्की भन्दै,
धर्ति बाट पाउ मेरो खस्काएर गयौ।। 
पराईको आँगनीमा खुशी छैनौ कि त?
बहकाउदै मेरो मन लस्काएर गयौ।।
बिहानीमा आँखा खुल्यो सिरानी थ्यो का
मा,
सपनीमा सारा यौवन् पस्काएर गयौ।।

फक्रिएको फूललाई मात्र हेर्छन् यहाँ ।
आज अर्कै भोली अर्कै पूजारी फेर्छन् यहाँ ।
दुख परेकालाई दैवले नी हेर्छ भन्छन्,
बाहिर देखावटी भित्रि मनमा पाप केर्छन् यहाँ ।

उनलाई म बाट छुटाउने धनलाई सलाम छ,
उस्को माया झुटो भनि वहकाउने मनलाई सलाम छ।
पलपल घाँटि रेटेर मेरो
मार्न खोज्ने आफन्तजन लाई सलाम छ

तिम्ले साथ छोडेर के भो
अन्तै नाता जोडेर के भो
तिम्रै निम्ति त पलपल म तड्पेकै थेँ
फेरि तिम्ले मारि गएर के भो

आँशु पनि प्यारो लाग्यो तिम्ले दिएपछि
मनको बाध बेदनाले पुरै खिएपछि
पराइ पनि आफ्नो लाग्थ्यो तिमिसाथ हुदा
बिश पनि मिठो लाग्यो तिम्ले दिएपछि । 

खहरेलाई रोके बाँध हो जिवन, देशलाइ बोके काँध हो जिवन, किन दुखी हुनु जति सक्छौँ रमाऔ , दुख: र खुसको दोँसाध हो जिवन 

मन्दिरमा अब नमाज पढाउँछु॥ अनि मस्जिदमा शंख बजाउँछु॥ बुद्दम शरणम गुञ्जिनेछ चर्चभित्र,
चर्च भित्र पनि एउटा बुद्द पठाउँछु॥

गर्दिन अब म छोडिजाने को कुरा । नाता सम्बन्ध सबै तोडिजानेको कुरा । म बिना बाच्न सक्दिन भन्दै थि पहिले । आज अकौसँग नाता जोडिजानेको कुरा 

मध्य रात् मा आयौ फेरी झस्काएर गयौ,
निको भा को घाउ फेरी चस्काएर गयौ।। 
नछोउ भन्दै टाढा टाढा सर्दै थिए म,
तिमी आफै अँगालोमा मस्काएर गयौ।। 
रुँदै आयौ मेरो सामु जान्न फर्की भन्दै,
धर्ति बाट पाउ मेरो खस्काएर गयौ।। 
पराईको आँगनीमा खुशी छैनौ कि त?
बहकाउदै मेरो मन लस्काएर गयौ।।
बिहानीमा आँखा खुल्यो सिरानी थ्यो का
मा,
सपनीमा सारा यौवन् पस्काएर गयौ।।

मुक्तक  by khagendra adhikari
*****************
यो कस्तो भोक अघाउन सकिएन/
आशको किरण जगाउन सकिएन//
दु:खी यो जीवन दु:खमै बित्यो,
सपनाको सन्सार सजाउन सकिएन//

*****************
यो कस्तो भोक अघाउन सकिएन/
आशको किरण जगाउन सकिएन//
दु:खी यो जीवन दु:खमै बित्यो,
सपनाको सन्सार सजाउन सकिएन//

कस्को रगत कस्को पानी हो
को सज्जन को बेइमानी होको काँतर को स्वाभीमानी हो 

जरुर हिसाब हुनेछ एकदिन                                      बिना कुनै आस दिल लगाएको रहेछु !
छायाँ को पछाडी होस् गुमाएको रहेछु !
यो भन्दा बडी पागलपन अरु के होला र ....
जाहाँ मन सँगै तँ पनि लुटाएको रहेछु !

||मुत्तक||  by khagendra adhikari

हल्ला चल्नेछ गाऊँमा, हल्ला चल्नेछ..// 
म मरेको तिम्रै नाऊँमा, हल्ला चल्नेछ..//

रेडियोबाट हुनसक्छ, या पत्रिकाबाट हुनसक्छ ¥                          
तिमी बसेको ठाऊँमा, हल्ला चल्नेछ..//
म मरेको तिम्रै नाँऊमा...... 

कहिलेकाहीं अचानोमा रेटिन्छ रे जीवनकहिलेकाहीं बगरमा भेटिन्छ रे जीवनस्वीकारे नि नकारे नि सत्य मृत्यु नै होथाकेपछि माटोमा नै मेटिन्छ रे जीवन ।

मायाको नाम मा दास बन्दै छु । बेबारिसे म लास बन्दै छु ॥ मेले पो उसलाई हृदयमा राखे ॥ उसको मनमा मा ट्याम पास बन्दै छु॥ * 

Loksewa Exam Preparation लोकसेवा तयारी कक्षा              आज भोली शहर भरि तिम्रै चर्चा चलेको छ! 

अधेरिमा तिमि लाइ मस्ति मेरो मन त जलेको छ! 

कामुक यो दुनियाको ओँठमा तिम्रै नाम सुन्दा 

मेरो लागी सपनाको सून्दर संसार ढलेको छ!

1) गोहीले आफ्नो जिब्रो
बाहिर निकाल्न सक्दैन ।
2) चिप्ले किरा ३बर्ष सम्म
केही नखाएर सुत्न सक्छ ।
3) सबै भालु देब्रे हाते हुन्छन ।
4) हाती नै एस्तो जनावर
हो जो कहिले पनि उफ्रिन सक्दैन।
5) २ वटा मुसाले १८ महिना
मा कारीब १ लाख बंश
बढाउन सक्छ ।
6) औंलाको छाप हरेक मान्छेमा
फरक फरक भए जस्तै जिब्रो
को छाप पनि फरक फरक हुन्छ।\

 पाउमै पाए वास हजुरको ।।
भएर जिउँला दास हजुरको ।।
यतिनै मेरो विन्ती सुनिदिनु
बनाईदिनुस् खास हजुरको ।।

khagendra adhikari ka gajal haru

आँशु तिम्ले नझार है मेरो यादगरी । 
मायागर्छु तिमीलाईनै सयौ जूनिभरी ।। 

नबस है जीवनसँग आँफै कैले हारी ।
जिन्दगानी नठान है कैलेपनी भारी ।।

चाडै गाउँ फर्किदैछु सात खोलातरी ।
तिम्रो माया साँचेकोछु मेरो मुटुभरी ।।

अब हाम्रो मिलनको दिन छोटिदैछ ।
हर्सले यो मुटु मेरो त्यसै रोकिदैछ ।।

दुक्कसँग बस्नु तिमी मेरो बाटोहेरी ।
चाडै गाउँ फर्किदैछु सात खोलातरी ।।

आँशु तिम्ले नझार है मेरो यादगरी ।
मायागर्छु तिमीलाईनै सयौ जूनिभरी ।।